„Околу 25% од сите смртни случаи поврзани со астма во државата Њујорк се во Бронкс“, рече Холер. „Постојат автопати што минуваат низ целото место и ја изложуваат заедницата на високи нивоа на загадувачи.“
Согорувањето на бензин и масло, загревањето на гасови за готвење и повеќе процеси базирани на индустријализацијата придонесуваат за процеси на согорување кои ослободуваат честички (PM) во атмосферата. Овие честички се разликуваат преку големината, и колку е помала честичката, толку се поопасни загадувачите за здравјето на луѓето.
Истражувањето на тимот откри дека комерцијалното готвење и сообраќајот играат голема улога во емисиите на честички (ПМ) под 2,5 микрометри во дијаметар, големина што им овозможува на честичките да навлезат длабоко во белите дробови и да предизвикаат респираторни проблеми и кардиоваскуларни заболувања. Тие откриле дека населбите со ниски приходи и висока сиромаштија како Бронкс имаат непропорционално високи нивоа на изложеност на сообраќај на моторни возила и комерцијален сообраќај.
„2,5 [микрометри] е приближно 40 пати помала од дебелината на вашата коса“, рече Холер. „Ако ја земете вашата коса и ја исечете на 40 парчиња, ќе добиете нешто што е приближно со големина на овие честички.“
„Имаме сензори на покривот [на вклучените училишта] и во една од училниците“, рече Холер. „И податоците се следат едни со други навистина тесно како да нема филтрација во системот за греење, вентилација и климатизација.“
„Пристапот до податоците е клучен за нашите напори за информирање на јавноста“, рече Холер. „Овие податоци може да се преземат за анализа од страна на факултетот и студентите, за да можат да ги разгледаат причините и корелациите со нивните набљудувања и локалните временски податоци.“
„Имавме вебинари каде што студентите од Јонас Бронк презентираа постери на кои зборуваа за загадувањето во нивните населби и како се чувствува нивната астма“, рече Холер. „Тие го разбираат тоа. И мислам дека кога ќе ја сфатат асиметријата на загадувањето и каде влијанијата се најлоши, тоа навистина ќе им погоди.“
За некои жители на Њујорк, прашањето за квалитетот на воздухот е животно-менувачко.
„Имаше еден ученик во Ол Хелоус [средно училиште] кој почна сам да истражува за квалитетот на воздухот“, рече Холер. „Тој самиот беше астматичар и овие прашања за еколошката правда беа дел од неговата мотивација за неговата желба да оди на [медицински] факултет.“
„Она што се надеваме дека ќе го добиеме од ова е да ѝ обезбедиме на заедницата вистински податоци, за да можат да ги искористат политичарите за да направат промени“, рече Холер.
Овој проект нема дефинитивен крај и може да се прошири на многу начини. Испарливите органски соединенија и другите хемикалии, исто така, негативно влијаат на квалитетот на воздухот и во моментов не се мерат со сензори за воздух. Податоците може да се користат и за да се пронајдат корелации помеѓу квалитетот на воздухот и податоците за однесувањето или резултатите од тестовите во училиштата низ целиот град.
Време на објавување: 07.03.2024